Zaterdagochtend. Te vroeg. Op een halve kop koffie. Twee volwassenen en twee kinderen graaien op hun knieën in een stinkende hoop. Twee zoeken het wedstrijdshirt voor de voetbal, twee het wedstrijdshirt voor de hockey. Waarschijnlijk zwemmen die ergens tussen de vijftien sets stinkende thermo’s die ook nog gewassen moeten worden. Dankzij de ontbrekende zoek-in-de-was-structuur in ons gezin vliegen de vieze sportkleren door de lucht, landen op de stapel die door het hockeyteam nog niet was doorzocht, en vice versa.
Een vreugdekreet, het lichtblauwe hockeyshirtje is gevonden, snel daarna het groen-geel van de voetbal. Vervolgstap. Actie. Pak even de niet-ozon-vriendelijke-deo-spuitbus en snel de geur van musk of rozen vermengen met het week oud ingetrokken zweet. Een extra ruik-test: Prima. Kan ermee door. Klaar voor de wedstrijd. En beloofd: vanmiddag wassen we aaaaaalllleeeeee sportkleren. Een gezellig gezinsactiviteitje. Geen koffie of lunch op het terras dit weekend. We wassen.
Negen thermobroeken, negen thermoshirts, zeven paar lange sokken, drie voetbalbroekjes, vier hockeybroekjes, acht sportshirtjes, en dan mis ik nog zeker de helft. De gemiddelde opbrengst in de wasmand van een week sporten. Gecombineerd met een vrolijke werkweek graaien we dus op zaterdagochtend in de stinkende berg op zoek naar het wedstrijdshirt. In de winter is de berg altijd hoger. Dankzij de thermokleding. Vorig jaar zelfs extra geïnvesteerd zodat er voor iedereen voldoende thermo is voor een week zonder wassen. Daar plukken we dus nu de vruchten van. Ahum.
Afgelopen week onze stinkende (!) best gedaan, een paar dagdelen thuiswerken, en wonder boven wonder: de wasmand was leeg! De gezinsafspraak gemaakt dat we daarvan vooral moeten genieten en er dus niets in de wasmand gegooid mag worden. Superslim. Toch. De paar vragende blikken hebben we met grote kijk-ons-eens-slim-zijn glimlachen beantwoord. De berg schone was was daardoor natuurlijk wel exponentieel gegroeid. Alles naar de verschillende kasten brengen was nog net een brug te ver….en dus graaiden op zaterdagochtend twee volwassen en twee kinderen op de knieën opnieuw in een grote berg….
… op weg naar de sportvelden toch maar even online twee wedstrijdshirtjes besteld. Alvast een maatje groter. Goed excuus, toch?